Hoe werkte de oude kantonrechtersformule?

De kantonrechtersformule wordt toegepast wanneer de werkgever de kantonrechter om ontbinding van de arbeidsovereenkomst verzoekt. Indien de rechter het verzoek toewijst, dan kan hij aan de werknemer een vergoeding toekennen. De kantonrechtersformule bepaalt de hoogte van de vergoeding.

De berekening van de ontslagvergoeding volgens de kantonrechtersformule ziet er als volgt uit:

Ontslagvergoeding = A*B*C

Waarbij:
A = Aantal gewogen dienstjaren
B = Beloning per maand (bruto)
C = Correctiefactor

Voor de berekening van A wordt de diensttijd afgerond op hele jaren. Vervolgens worden deze dienstjaren als volgt ‘gewogen’:

- De wegingsfactor 1 geldt voor ieder dienstjaar tot het 40e levensjaar
- De wegingsfactor 1,5 geldt voor ieder dienstjaar van het 40e tot het 50e levensjaar
- De wegingsfactor 2 geldt voor ieder dienstjaar vanaf het 50e levensjaar

Peildatum voor de leeftijd is de datum van ontbinding van de arbeidsovereenkomst

In de berekening van B worden de volgende factoren meegenomen: vast bruto maandsalaris, 13e maand, structureel overwerk, vakantiegeld, structurele winstdelingen en vaste ploegen toeslagen.
De factoren die níet worden meegenomen zijn: werkgeversdeel pensioenpremie, premie zorgverzekering, auto van de zaak, onkostenvergoedingen, niet-structurele winstdelingen en tantièmes.
De oude kantonrechtersformule wordt vooral gebruikt in sociaal plannen bij collectief ontslag. De C-factor wordt vooral bepaald door de financiële draagkracht van de werkgever.