Wat zijn de belangrijkste voorgestelde wijzigingen van de commissie Kortmann in de faillissementswetgeving?

  • De Faillissementswet moet Insolventiewet gaan heten. Daarmee wordt uitgedrukt dat de wet niet alleen faillissementen betreft, maar dat ook surseance eronder valt en sanering van natuurlijke personen. Met name de surseanceregeling, die beoogt de schuldenaar in de gelegenheid te stellen zijn schulden te saneren, moest worden verbeterd. Want juist in een periode van surseance, uitstel van betaling, kan een ondernemer orde op zaken stellen zodat de onderneming kan voortbestaan.
  • In de huidige praktijk wordt de faillissementsregeling volgens Kortmann te snel toegepast. Voorgesteld wordt om geen onderscheid meer te maken tussen surseance en faillissement, maar alles samen te vatten in één insolventieprocedure. De centrale speler in die procedure is de bewindvoerder. Als deskundige gaat deze na of de onderneming van de insolvente schuldenaar kan worden gered en zo ja, op welke wijze dit het beste kan worden gerealiseerd. De kans op behoud van levensvatbare ondernemingen zou daardoor moeten toenemen.
  • De stemverhouding voor het aannemen van een akkoord wordt versoepeld; ook kan een akkoord door de rechter worden opgelegd.
  • Energieleveranciers kunnen tot doorlevering worden verplicht ondanks een vordering, die is ontstaan voor datum waarop surseance is verleend, als de energie nodig is voor voortzetting van de onderneming
  • Betere aansluiting op Europese wetgeving.
  • Terugdringen preferente positie van de overheid (belastingdienst, UWV) en banken als schuldeiser. De machtige positie van de banken in een faillissement wordt teruggedrongen, ze kunnen minder blokkeren dan ze nu doen. In de huidige praktijk blijft er voor de rest van de crediteuren niets meer over.
  • Bewindvoerders moeten transparanter handelen tijdens insolventieprocedures. Schuldeisers moeten online kunnen volgen wat de stand van zaken is en daardoor bijvoorbeeld de mogelijkheid hebben zonodig bezwaar te maken bij de rechter-commissaris tegen een bewindvoerder die niet of niet naar behoren handelt.
  • Ook voor de Wet Sanering Natuurlijke Personen (WSNP) stelt de commissie Kortmann aanpassingen voor. De belangrijkste: het moet gemakkelijker worden om een zogenoemde schone lei-verklaring te krijgen. Die verklaring wordt verleend aan particuliere personen (meestal geen ondernemers, maar 'gewone mensen') en betekent dat schuldeisers geen vorderingen meer op hen hebben. Zonder schone lei kunnen schuldeisers aan blijven kloppen zodra de schuldenaar weer geld heeft.
Word pro

Pro-abonnees downloaden gratis het Ebook met 236 vragen en antwoorden over Faillissement en Surseance.