Wat zijn de btw-verplichtingen bij export van digitale diensten naar particulieren?

De btw-regels rondom levering van digitale diensten*) zijn per 2019 veranderd. Tot 1 januari 2019 waren ondernemers die digitale diensten leveren aan particulieren in andere EU-landen de btw verschuldigd in het EU-land van de afnemer. Vanaf 2019 geldt er een drempel van 10.000 euro per jaar. Verricht een in Nederland gevestigde ondernemer in een kalenderjaar én in het voorgaande kalenderjaar voor niet meer dan 10.000 euro aan omzet van digitale diensten aan particulieren in andere EU-landen, dan is hij Nederlandse btw verschuldigd. Overschrijdt de ondernemer de drempel van 10.000 euro per jaar voor wat betreft de omzet aan digitale diensten aan particulieren in andere EU-landen dan is er btw verschuldigd in het land van de afnemer. Om deze btw aan te geven kan gebruik worden gemaakt van het MOSS-systeem. Let op: daarbij is het btw-tarief van het EU-land waar de particulier gevestigd is verschuldigd.

Een ondernemer mag als hij voor minder dan 10.000 euro per jaar aan digitale diensten aan particuliere afnemers in andere EU-landen verricht, kiezen om toch het btw-tarief van het land van de afnemer in rekening te brengen en in het betreffende EU-land btw-aangifte te doen. De keuze geldt voor minimaal twee kalenderjaren. De ondernemer moet één bewijsstuk verzamelen waaruit de woonplaats van de afnemer blijkt. Voorwaarde daarbij is dat de jaarlijkse omzet voor digitale diensten aan particulieren in andere EU-landen niet meer is dan 10.000 euro en dat dit bewijsstuk van een derde afkomstig is, bijvoorbeeld van een bank.

*)Dit zijn diensten met betrekking tot elektronische diensten, telecommunicatiediensten en radio- en televisie omroepdiensten. Een voorbeeld van een elektronische dienst is onlineverkeersinformatie, het downloaden van software en de toegang tot online magazines. Telecommunicatiediensten zijn bijvoorbeeld diensten met betrekking tot telefonie, sms en de toegang tot internet.