Wat is de slimste ontwerpaanpak?

We beperken we ons hier tot de integrale ontwerpaanpak. Dat is theoretisch ook de best onderbouwde. Pragmatisch kan je ervoor kiezen om in eenvoudige gevallen en bij hele kleine organisaties één van de andere methoden te nemen, omdat daar de afstemming toch vooral via direct wederzijds contact en direct toezicht plaatsvindt.
Maar zelfs bij een organisatie met slechts 27 productiemedewerkers, die drie verschillende producten maakt in drie achtereenvolgende processtappen en die op drie verschillende markten brengt, kom je al voor heel wat ontwerpkeuzes te staan. Organiseer je hen functioneel (per processtap), maak je een groep per product of maak je een groep per markt? En als je voor product hebt gekozen: hoe verdelen de 9 mensen in elke groep dan het werk: drie per processtap of drie per markt? Of maken ze alle 9 telkens een heel product van begin tot eind om dan aan de volgende order te beginnen? En op grond waarvan kies je uit die veelheid aan opties? Teveel mensen denken nog dat de ‘economies of scale’ doorslaggevend zijn en kiezen ‘dus’ voor een functionele structuur. Dat betekent dan wel dat elke order als een estafettestokje door de drie afdelingen gaat. En dat de tijd en kosten voor afstemming tussen die drie functionele afdelingen soms niet zo zichtbaar worden, betekent niet dat ze er niet zijn.